تاثیر مقدار تمرین بر انتخاب نوع کانون توجه و شیوه های توجهی در طی اکتساب و یادداری سرویس ساده ی والیبال

هدف از تحقیق حاضر بررسی تغییرات کانون توجه و شیوه های توجه، همچنان که فرد مقدار تمرین خود را افزایش می دهد و یک مهارت را یاد می گیرد، بود.بدین منظور 80 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه به صورت تصادفی انتخاب شدند که داده های 59 نفر از آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.شرکت کنندگان در جلسه ی آشنایی با آزمون، سه روز تمرین(120 کوشش)، پس آزمون و یادداری با تأخیر شرکت نمودند.درطی این مراحل کانون توجه و شیوه های توجهی آنها از روش های مربوطه به دست آمد و سپس داده ها با روش آماری ناپارامتریک کوکران و آزمون تعقیبی مک نمار مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت که نتایج و خلاصه ی یافته های آن به شرح ذیل می باشد: 1. آزمون کوکران اختلاف معنی داری را در مراحل مختلف اکتساب و یادداری در مورد نوع کانون توجه نشان داد، به طوری که نوع کانون توجه انتخابی با افزایش مقدار تمرین از درونی به سمت بیرونی پیش رفت. 2. آزمون کوکران اختلاف معنی داری را در مراحل مختلف اکتساب و یادداری در مورد نوع شیوه ی توجه نشان داد، به طوری که نوع شیوه ی توجه انتخابی با افزایش مقدار تمرین از پیوسته به سمت گسسته پیش رفت. براساس نتایج بدست آمده از آزمون کوکران فرضیه ی اول این پژوهش مبنی بر این که مقدار تمرین بر انتخاب نوع کانون توجه در طی مراحل اکتساب و یادداری سرویس والیبال تأثیر معنی داری دارد تأیید می گردد.این بدان معنی است که همان طور که مقدار تمرین افزایش می یابد کانون توجه انتخابی توسط شرکت کنندگان نیز تغییر می کند و کانون توجه از درونی در مراحل اولیه تمرین به سمت بیرونی در مراحل پایانی تمرین، پس آزمون و یادداری پیش میرود. براساس نتایج بدست آمده از آزمون کوکران فرضیه ی دوم این پژوهش مبنی بر اینکه مقدار تمرین بر انتخاب نوع شیوه ی توجه در طی اجرای سرویس والیبال تأثیر معنی داری دارد تأیید می گردد.این بدان معنی است که همان طور که مقدار تمرین افزایش می یابد شیوه ی توجه انتخابی توسط شرکت کنندگان نیز تغییر می کند وشیوه ی توجه از پیوسته(مربوط به تکلیف) در مراحل اولیه(80 کوشش اول) به سمت گسسته(نامربوط به تکلیف) در مراحل پایانی اجرا، پس آزمون و یادداری پیش می رود. نتیجه گیری هدف از این تحقیق بررسی روند تغییرات کانون توجه و شیوه های توجهی فراگیران با افزایش مقدار تمرین بود.بدیهی است که مهمترین عامل یادگیری تمرین است.بسیاری از تغییرات وقتی رخ می دهند که ما یک مهارت حرکتی را تمرین می کنیم.یکی از شایع ترین تغییرات، کاهش مقدار توجه مورد نیاز برای اجرای مهارت می باشد.به این دلیل، افراد ماهر معمولاً قادر به هدایت توجه خود به سایر جنبه های اجرایشان یا حتی به چیزهای نامربوط بدون آسیب از افت اجرا می باشند(ولف،2007). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که با افزایش مقدار تمرین جهت کانون توجه از درونی به سمت بیرونی و شیوه ی توجه از پیوسته به سمت گسسته پیش می رود.از آنجا که عملکرد نیز در طول تمرین بهبود یافت می توان نتیجه گرفت که این تغییرات توجه باعث بهبود عملکرد شده است و در مهارت ساده ای مثل مهارت سرویس ساده ی والیبال مقدار 120 کوشش برای ایجاد تغییرات مطلوب کانون توجه و شیوه ی توجه در فراگیرنده کفایت می کند.